Koh Samui

Good day everyone,

Na een rustig dagje was het tijd om te gaan snorkelen.

Op een behoorlijk grote gammelende houten boot - wereld van verschil met Australie -, gingen wij op weg naar onze eerste snorkelplek. We moesten helaas al vrij snel omdraaien, omdat de golven te hoog waren. Stiekem waren we wel opgelucht, want het ging aardig hard tekeer en denk maar niet dat je met een bepaalde uitrusting het water induikt om te snorkelen. In Australie krijg je wetsuits en staan alle mogelijke middelen ter beschikking om je zo veilig mogelijk het water in te laten gaan.

Aangezien we met veel Aziaten waren, die uiteraard eerst nog een hele fotoshoot moesten houden, ging ik als eerste het water in. Ik vroeg de staff aan welke kant ik de boot moest verlaten en waar de mooiste plekken waren. Het antwoord luidde: "just jump and swim''. Nouja, dat deden we dan maar. Alhoewel er op deze eerste plek niet veel vissen te zien waren, was het koraal wel erg mooi. Jammer dat Aziaten denken dat het koraal bedoeld is om uitgebreid op te gaan zitten of op te gaan staan ls je moe bent. De staff gaf er echter geen haar meer om. Zo typerend voor Thailand en ik denk voor meerdere plekken in Azie, is dat men totaal niet op langere termijn denkt... Zonde.....

De tweede en derde plek waren awesome! Super mooie vissen en mooi koraal. Na de lunch gingen we naar het bekende eiland 'Koh Nang Yuan', wat bekend staat om het verbluffend mooie uitzicht wat te bewonderen is vanaf de top van de berg. Er werd gezegd dat je geen waterflessen mocht meenemen, omdat de secuurst dit zou afpakken en je 100 baht per fles in rekening zou brengen. Onzin, althans wij hebben geen security gezien. Als je het mij vraagt is dit weer een vies 'afklopperijtrucje'. Je brengt namelijk op dit eiland zo'n 2,5 uur door in de brandende zon. Wat wil men dan? Juist: water.

Anyway, los van het feit dat er niet normaal veel toeristen op het eiland rondlopen, zijn daar zeker ook gegronde redenen voor. Wat is dit eiland mooi. Parelwitte stranden met helderblauw/groen water. En, alhoewel het pittig was om de berg op te klimmen zonder water in de hitte, kunnen we niets anders dan een bezoekje hier naartoe aanraden.

We hebben hier heerlijk in het water gelegen. Vanaf het water konden we zien hoe een chinees met zijn vieze zandpoten op mijn handdoek ging staan om een foto van zijn vrouw te maken. Dit was echter niet nodig, want er was voldoende plek. Het klinkt heel kinderachtig, maar mijn handdoek was echt smerig gewoon en meneer deed niet eens de moeite of een poging om het schoon te maken. Lotte zou Lotte niet zijn als zij niet overduidelijk stampvoetend richting deze meneer zou lopen als 'subtiele' hint. Meneer had hier lak aan. Ah, verrassend.

'S avonds gezellig gegeten bij een Frans restaurantje als afsluiter met onze Ierse vrienden. Gekletst over het reizen en beloftes gemaakt om elkaar op te zoeken. Bah, vervelend zeg. Weer een adresje in het buitenland!;)

De volgende ochtend hebben wij al vroeg de boot genomen naar Koh Phangan. Getsie, wat was ik zeeziek. Heb letterlijk een uur land in een houding stil gegeten als een standbeeld en durfde bijna niet te ademen. Zo'n gevoel dat je eigenlijk naar de wc wilt rennen, maar je weet dat je de wc sowieso niet haalt. Toen ik iets beter wilde gaan zitten,d acht ik een voetensteuntje gevonden te hebben. Fout, hartstikke fout. Toen ik mijn voeten hier met al mijn gewicht plaatsten, klapte de stoel voor mij keihard in. Haha, oepsie!

We hadden geen accommodatie geregeld voor Phangan, dus bij aankomst werden wij overrompeld met lokale mensen die wel een 'goede plek' wisten. Oftewel, het hotel waar ze voor werken. We hadden een deal gesloten dat we niet wilden betalen als we het hotel niets vonden, omdat de man ons gratis wilde brengen. Lot en ik hadden een onderbuikgevoel dat we nogal ver van alles verwijderd zaten, maar de Engelse medewerkster verzekerde ons ervan dat alles op loopafstand was. Goedkoopste kamer was een hok naar de receptie voor 600 baht en we besloten daarvoor te gaan. Het is immers allemaal duur hier, omdat er bijna leen maar hotels en resorts zijn. We besloten om 1 nacht te boeken, zodat wij 's middags nog even konden kijken of we wat beters konden vinden.

Na een lekker wandelingetje raakten we aan de praat met twee Nederlandse meiden en we hebben wat reistips uitgewisseld. Later op het strand kennis gemaakt met twee Australische gasten, waar het uiteraard meteen mee klikte. Lekker vertrouwd!

Koh Phangan is een mooi eiland, maar zeker niet het mooiste eiland. Men komt hier echt om te partijen of om vast te zitten op een resort. Een aantal dagen voor de welbekende full moon party's stroomt het eiland vol en een aantal dagen daarna over het algemeen weer leeg. Wij waren er niet gedurende de fullmoon, maar je hebt zat andere feesten.

Aangezien er verder weinig te doen was, zeiden we ja op het aanbod van de jongens om mee uit te gaan. Uiteraard konden we niet zomaar op stap, maar werden er wat Australische spelletjes gespeeld waarbij je nogal vaak "cheer mate" zegt..;)

In de tuktuk hing een hangmat waarin Lot en ik lagen te gieren van het lachen, omdat we alle kanten opgeslingerd werden. De jongens hadden van die mondkapjes gehaald die veel Aziaten dragen en we zagen eruit als een stelletje debielen, heerlijk! Houden van zulke humor!

Het enige moment waarop we niet op de dansvloer te vinden waren, was omdat er buiten een wedstrijd limbodansen met vuur werd gestart. Dance battle? Let's go! Het was erg leuk, maar de Thaise staff bleef maar benzine over het touw gooien en konden nou ook niet blijven ontkennen dat het stelsel toch wat wiebelig stond. Uiteindelijk bleven er dus alleen maar wat Thaise mensen over, die niet normaal lenig zijn zeg!

De volgende dag hadden de jongens aangeboden om bij hen achterop de scooter te springen. Dit aanbod sloegen wij natuurlijk niet af. We zijn het eiland rondgereden en zijn naar een waterval geweest. Ik stelde voor om 'Wipe out' te doen, maar dit viel bij aankomst erg tegen. de jongens besloten een jetski te huren die na een dubbele betaling werd opgevoerd. Wat een geluksvogels waren wij dat we zo even achterop konden springen. De boottickets voor de volgende dag waren al geregeld, want we hadden Koh Phangan wel weer gezien. Op naar Koh Samui!

De reis naar koh Samui zou 20 minuten in beslag nemen, maar de boot had zo'n erge vertraging dat we er minimaal 2,5 uur over gedaan hebben. Ondertussen raak je daar wel aan gewend. We hadden geen accommodatie geboekt, dus dat moesten we eerst regelen. In het taxibusje naar het centrum toe, hielden wij stijf ons lippen op elkaar toen twee Nederlandse kakkers een gesprek met elkaar voerden. Wij wilden echt niet, maar dan ook echt niet met deze mensen geassocieerd worden.

Uiteindelijk hebben wij een guesthouse gevonden in het centrum van Chaweng en zijn wij 's avonds leuk uiteten geweest en genoten van een massage!

Jaja, hier komt het.... we hebben een zwembad! En nog een chille ook...!! Dus, dat betekende: een uitgebreid luierdagje aan het zwembad. 'S avonds kwam een vriend uit Australie met een Ierse jongen die hij weer had leren kennen. Tijd voor een drankje en bijkletsen dus..

Dat gaf weer de aanleiding om de volgende dag een nieuwe luie dag bij het zwembad te houden. Een oude man zat Lot en mij stiekem te filmen, terwijl hij deed alsof hij zijn (klein??)kinderen filmde. AHUHHHHHM. We waren aardig moe, dus gingen op tijd naar bed. Grote verschillen zie je hier in Thailand tussen rijke en arme mensen. Je ziet het bijvoorbeeld aan de huid van iemand en de uitstraling. Het is lastig uit te leggen. Al zou je een rijk en een arm iemand dezelfde outfits etc. aan laten trekken, dan nog zal je het verschil overduidelijk zien.

Maandag hebben we met de jongens scootertjes gehuurd en zijn we het eiland rondgereden. Dat was echt heerlijk! We hebben tussendoor stops gemaakt bij verschillende stranden en zijn naar een leuke waterval geweest. We hadden de scooter tot de volgende dag 13:00 uur ter beschikking, dus we zijn de volgende ochtend weer een stuk gaan rijden en hebben vervolgens bij een lokaal tentje geluncht. 's Middags zijn we nog wat tentjes langsgelopen. 'Ier' wilde een zonnebril kopen. We hadden alleen net een discussie over het afdingen gehad en over de Thaise tactieken die men gebruikt. Uiteindelijk had de aardige man niet door dat ze aan het discussiëren waren over 1 baht haha. Hij moest volhouden aan zijn bodemprijs 500 en daarom boden wij 499,99. Hij begreep het niet, te grappig!

Gister zijn we naar een blackmoonparty gegaan, dus vandaag lekker brak en 'regeldag'. We gaan zometeen nog even uiteten met zijn allen en dan vliegen Lot en ik morgen naar Kuala Lumpur! Hoe bijzonder om je ouders weer na een half jaar te zien... Zijn reuze benieuwd......

Veel liefs van ons,
xxx