Het laatste hoofdstuk..

Ola lieve mensen,

Het is alweer tijd voor het laatste verslag gedurende mijn trip.

Na een niet al te beste nachtrust, ben ik 's ochtends de taxi ingestapt. Ik werd meteen met mijn neus op de feiten gedrukt dat het alleen reizen soms anders voelt, dan samen reizen. De taxichauffeur maakte mij iets te duidelijk dat hij graag een Nederlandse meid wilde. Zelfs na het herhaaldelijk aangeven dat ik een vriend heb en een leugentje om bestwil dat wij bijna gaan trouwen,  bleef hij doorgaan. Ik moet eerlijk zeggen dat de aanspraak van mensen in Indonesië een wereld van verschil is met de manier waarop je wordt aangesproken door Thaise mensen. Het is iets minder agressief, gelukkig,

Op het vliegveld kwam ik erachter dat ik nog 4,5 uur moest wachten. Aangezien ik inmiddels wel redelijk bekend ben met Bangkok en de prijzen voor een taxi naar het welbekende Koh San Road, ben ik op zoek gegaan naar iemand om een taxi te delen. Na een aantal mensen zonder succes te hebben aangesproken, zag ik een Duits meisje zitten. Al snel kwam ik erachter dat ook zij alleen reiste en naar de Koh San Road moest, fijn!

Na een saaie vlucht zonder schermpje en voedsel zijn wij na 4,5 uur geland in Bangkok. De immigratiecheck duurde gigantisch lang, dus na twee uur kon ik eindelijk mijn koffer ophalen. Ik zag dat mijn koffer was beschadigd en dacht dat dit lag aan het gooien met de koffers, maar later bleek anders..


Mijn vermoeidheid sloeg nog meer toe toen de taxichauffeur express verkeerd bleek te rijden. Toen ik hem aansprak dat ik de weg wel wist en dat ik hem door had, oftewel:,, no games or I get out", kwamen we 1,5 uur later aan in het hotel. 

Het Duitse meisje was een beetje over de rooie, want zij was voor het eerst alleen, had een beperkt budget want pinpas werkte niet en haar mobiel was gestolen. Nadat ik mijn spreekuurtje had gehouden waarbij ik haar moed insprak en mijn mobiel had aangeboden om het thuisfront te contacten, besloot ik het avondeten te vervangen door een welverdiend drankje. Het was immers toch al laat.

Toen ik terugkwam in het hotel zag ik dat er een sticker security check op mijn koffer zat en ineens begon het mij te dagen. Wat als ze mijn koffer open hadden gesneden en er iets in hebben gedaan? Ik moet morgen weer vliegen en ben nu alleen.

Oké rustig blijven Nouk, denk in mogelijkheden en niet in beperkingen, dus haal heel je koffer leeg. Ik had de deur nog niet open gedaan of ik zag alweer een gigantische kakkerlak. Nou, eerst even van kamer wisselen. Na de koffercheck, heb ik nog een drankje gedaan en ben uiteindelijk vermoeid in slaap gevallen.

Zoals wij jullie soms duidelijk proberen te maken: we zijn bevoorrecht om zo'n mooie reis te maken, maar het is geen eindeloze luie vakantie en er zitten ook hele lastige dagen tussen.

De volgende ochtend was het zo ver: ik kon mijn beste vriendinnetje eindelijk ophalen!


Ik was zo blij om haar te zien, dat ik iets te hard op haar afrende en wij met koffers en al op de grond vielen. Haha!

Vanaf international airport zijn wij meteen doorgegaan naar domestic. Ik wilde Nadieh zo snel mogelijk meenemen uit Bangkok, om optimaal te kunnen genieten van haar twee weekjes vakantie. 
In de pendelbus bleven wij maar praten alsof we elkaar vorige week nog gezien hadden. Leuk!

Na de landing in Phuket werden wij vrijwel direct aangesproken door de 'vieze sekstoeristen'. Oftewel, smerige oude mannetjes die zelfs te lelijk zijn voor een hond. Ik had Nadieh gelukkig al gewaarschuwd, dus ineens spraken wij geen Engels en waren wij oostindisch doof. 

Na een heftige busreis, waar zelfs een vrouw moest overgeven door het rijgedrag van de driver, arriveerden wij in het centrum. De kamer was super en ik was opgelucht (voornamelijk voor Nadieh) dat alles schoon was.

Ik liep automatisch naar een lokaal eettentje, maar dat was wel even wennen voor Nad. Vaak als ik ergens aankom, eet ik juist lokaal omdat je dat nog meer kan vertrouwen als het er een beetje schoon uitziet dan bijvoorbeeld een pasta.

Na het eten gezellig wat gedronken en rondgestruind. Uiteindelijk na een bezoekje aan de Bunglaroad, zijn we op tijd terug gegaan. Wat een circus is dit. Hier lopen dus alle hoeren en sekstoeristen. Na een kwartier slaagden wij erin om een cafe te vinden zonder halfnaakte meiden en geile mannen met een tong uit hun smoeltje. Liever tussen de opa's, oma's en gezinnetjes dan tussen dat soort figuren.

Vrijdag zijn wij heerlijk bijgekomen op het strand. Dit was een uitstekende stranddag. Lekker genoten van wat fruit op het strand met een heerlijk zonnetje en een fris windje!
'S avonds hebben we een leuk tentje uitgezocht en heerlijk 'beste vriendinnenpraat' gehouden.

De volgende ochtend werden wij opgepikt door een minibus die ons naar de boot bracht om snel naar het mooie eiland PhiPhi te gaan. Hier zijn wij vrijwel direct dit gezellige en gemoedelijke eilandje gaan verkennen. 

De wielen van de koffer van Nadieh besloten hun eigen weg te volgen en zich te verwijderen van de koffer, dus we zijn nog even op zoek gegaan naar een nieuwe.

Ook 's avonds is het heel gezellig om een drankje te doen en vuurwerkshows te kijken op het strand. Kort broekje aan, slippertjes in de hand: genieten maar!

De kamer was ff wennen voor Nad en met grote ogen keek zij mij aan toen ik uit voorzorg even een kakkerlakkencheck deed en alles overhoop haalde, maar basic is vaak juist schoon, alleen even anders. En.... een warme douche op een klein eiland als PhiPhi is echt een voorrecht!  


Na een lekker dagje letterlijk bakken op het strand zijn wij Tweede Paasdag een prachtig mooie wandeling gaan maken. Het was enorm heet en moesten veel trappen beklimmen, dus gelijk even goed gezweet.;)

Tijdens de lunch hebben wij de slechtste service ooit gehad. Wij hadden echt super lekker geluncht, maar toen ik de rekening bekeek zag ik dat er ook kaas was gerekend op mijn sandwich. Wij hebben beiden echt een hekel aan kaas op een broodje, dus dat bestellen we heus niet. De vrouw begon heel het restaurant bij elkaar te schreeuwen en zei dat de keuken aangaf dat er wel kaas op zat.

Ik kon het natuurlijk niet laten nadat zij ons zo voor schut zette, om haar eens even flink voor gek te zetten dat ik dan een zwaar allergische reactie ieder moment zou krijgen. Men, men, men.. die service soms. Het was nogal een stevige tante, dus ik denk dat ze het gewoon zelf op heeft gesnoept!;)

'S avonds hebben wij het vakantiegevoel van onze tenen tot het puntje van onze kruin gevoeld, door lekker zelf wat drankjes te halen en op het strand met een muziekje naar de zonsondergang te kijken en lekker te kletsen. Vaak als ik dit schrijf, besef je pas weer hoe heerlijk die momenten zijn.

De laatste dag in PhiPhi was de ideale chilldag. Wij bezochten inmiddels trouw een heerlijke bakkerij voor een fruitsalade 's morgens en een broodje tijdens de lunch. Vaak moet je op voorhand al betalen in Thailand en wij zaten zo te kletsen over de koffer aan de overkant, dat wij vergaten te betalen.


Nou, dan word er dus even keihard door de hele straat geschreeuwd dat je niet hebt betaald. What a shame!!!!! Haha

'S avonds wederom heel leuk uiteten geweest. Ik was verbaasd dat er zoveel leuke en echt kwalitatief goede eettentjes zaten. 

Inmiddels was het alweer woensdag en waren de eerste zes dagen voorbij gevlogen. We hebben veel gepraat en getwijfeld over de volgende bestemming, wat een gepuzzel was i.v.m. het beperkt aantal dagen. 

Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om naar Samui te gaan en vanuit daar naar Koh Tao. In Samui had ik in februari al met Lot een week doorgebracht bij een leuk en goed betaalbaar guesthouse met zwembad, dus wist wat we konden verwachten. Ook weleens fijn;)

Achteraf kreeg ik een mailtje door van paps, niet wetende dat wij de overweging hadden gemaakt om naar een ander eiland te gaan, waarin stond dat er iemand was omgekomen op een boot op dezelfde route en dag. Moest zo zijn dat we naar Samui zijn gegaan, zullen we maar zeggen..

Het was vooral een lange reis door het vele overstappen: van de boot naar een soort volgepropte veewagen die ons weer bij een grote tourbus bracht, andere boot en uiteindelijk een minivan naar het hotel. Ah, inmiddels leer je je wel wat beter ontspannen daardoor. En, moet zeggen dat het echt prima georganiseerd was en wij niet te lang hoefden te wachten. 



Donderdag was weer zo'n perfecte chilldag na een lange dag reizen. Lekker bij het zwembad met een tijdschriftje, (voor mijn doen) luxe uiteten bij een echte Italiaan en vervolgens de hele avond doorgebracht op het strand bij een barretje.

Een of andere gozer probeerde de hele tijd contact met ons te maken, maar het was echt zo'n uitslovend type die alleen maar over zichzelf praatte. Na een tijdje onderbrak ik hem dan ook door te zeggen dat hij zijn tijd beter niet aan ons kon verspillen, maar als hij wilde scoren vanavond toch wat meer aan een ander moest vragen. Hij keek met grote ogen op, toen zei ik dat ik met gemak twaalf dingen over hem kon zeggen en hij waarschijnlijk onze naam niet eens had onthouden. 

Nadieh en ik lagen al helemaal dubbel toen wij zijn hele levensverhaal omschreven en hij inderdaad niets terug kon zeggen. Maaaaar, het werd nog veel grappiger toen hij even later terugkwam en oprecht zijn excuses aanbood, omdat hij nooit had verwacht dat wij een stel waren. En het erge is, hij meende het vanuit de grond van zijn hart. Jaaaaahoor dude, omdat wij niet geïnteresseerd zijn in jouw praatjes, betekent dat zeker dat wij lesbisch zijn? Mijn klomp brak en we kwamen echt niet meer bij!


Na een relaxt dagje zonnen en shoppen hebben wij onze weg vervolgd naar Koh Tao.

Met die grote koffers sjouwen was natuurlijk weer voor velen grappig om aan te zien. Nad is denk de enige van heel het eiland die met twee koffers reist haha! 's Avonds zijn wij op stap geweest bij een leuk strandfeestje en heb ik mij voor de laatste en Nadieh voor de eerste keer gewaagd aan de welbekende buckets.

Na moeizaam opstaan de volgende ochtend hebben wij het toch tot het strand gered. 'S avonds zijn we heerlijk uiteten geweest bij een SUPER Italiaan en hebben wij een heerlijke kop groene thee gedronken. Wat een feest! Die mooie dag moest dan ook afgesloten worden met een lekkere massage. 

Op onze laatste "eilanddag" begon het zo keihard te regenen en te stormen, als dat ik dat nog niet had gezien gedurende mijn hele reis. Echt de hele dag. Alsof het een teken is dat het genoeg is geweest ofzo...

De enige twee uurtjes dat het droog was, werden we nat gegooid. Het was Sokran festival, oftewel Thais nieuw jaar. Traditie is dat je dan iedereen nat gooit en spuit. Grappig om aan te zien, maar op deze stormachtige dag extra koud. Wel een heel relaxt bijkomdagje gehouden.

Gisteren zijn wij om 8 uur 's ochtends naar de haven gelopen door wederom storm en regen. Wij zijn toen om 12 uur aangekomen in Chumpon, vanwaar wij om 1 uur begonnen aan onze acht uur durende reis naar Bangkok.

Hier zijn wij onze reis aan het afsluiten. Het is een gekke boel met al het waterspektakel en gooien met klei. Wij genieten nog even van een laatste cocktail, massage en het zonnetje dat inmiddels weer terug is.

Trouwe lezers, dit was mijn laatste verslag. Morgenochtend vertrekt Nadieh om 08:00uur naar de airport. Mijn vlucht gaat de volgende nacht om 02:00uur. Ik ga nog even een dagje rondstruinen en mooie herinneringen ophalen en dan is het voor mij ook tijd om naar huis te gaan.

Even een moment voor jullie om jullie te bedanken voor alle leuke reacties, oprechte interesse en support! Terwijl ik hier tegen alles en iedereen gedag zeg, zeg ik tegen jullie: tot snel!

Veel liefs,
Nouk