Camperavontuur

Hi iedereen, hier zijn de zusjes weer!

Zoals jullie weten zijn we afgelopen woensdagavond geland in Cairns. Heerlijk tropisch klimaatje hier hoor! En dan te bedenken dat het hier nog lente is...
We waren er wel aan toe om los van de groep te komen. Het was een super week en hadden dit beslist niet willen missen, maar het was een ongelooflijk intensief programma dat het ook wel tijd werd om onze eigen dagindeling te bepalen.

Donderdag zijn wij een paar uurtjes naar het strand gegaan. Het strand was echter niet heel boeiend, omdat er krokodillen in het water zwommen. Om deze reden is er wel een prachtige lagoon aangelegd. Tsja zelfs wij indo's moeten ons goed insmeren. Ik was vergeten mijn oogleden in te smeren en de vingers van Lot waren zichtbaar op haar armen. Het resultaat is dat ik nu met koeienvlekken op mijn oogleden loop en Lot haar wijze les ook wel heeft geleerd.
Die middag zijn wij Cairns ingegaan. Het is een vrij Amerikaanse stad. Gewoon wat winkels zoals in Scheveningen. Die avond hebben wij Goon uitgevonden, oftewel het (backpackers)drankje waar je voor een redelijke prijs toch lichtelijk aangeschoten wordt. Het is zelfs zo dat je dit pas na 16:00uur kan kopen. Een backpacker is namelijk te gierig voor een goede fles wijn, maar ik denk ook dat er genoeg zullen zijn die overdag anders al lekker aan 'de zuip' gaan.
Anyway, die avond waren we lekker opgetut en klaar voor een wijntje. Dus wij met ons vier liter pak een leuk plekje in het hostel opgezocht, wilden ze het afpakken, inclusief onze glazen. Dit was voor mij het moment om  iedereen in het Nederlands op te trommen om het glas snel achterover te kiepen. Weggooien is ten slotte opnieuw verspilling en dus zonde voor een backpacker. (Alhoewel wij zeker wat vriendinnen van thuis weten die dit ook zouden doen:P). Nou dat afpakken lieten we natuurlijk mooi niet gebeuren, dus na wat slap geouwehoer zaten we als een stelletje pubers stiekem een drankje te drinken op onze kamer.

Vrijdag hebben wij ONZE CAMPER opgehaald. Jaja,  voor degene die het grandioze filmpje nog niet voorbij hebben zien komen: wij hebben voor zes weken een camper.  Hiermee gaan wij de oostkust ontdekken. Over zes weken eindigen we dan in Sydney.

Nadat wij de camper ingepakt hadden, zijn wij op tijd naar bed gegaan. Ik zal het maar geen slapen noemen. Wij reizen komende zes weken met Nicole. Met zijn drieën hadden wij een vierpersoonskamer. Tot de laatste nacht in Cairns.... 
Toen ik de kamer kwam binnenlopen, zag ik een jongen betwijfelend naar zijn bed staan kijken. Ik stond op het punt om te gaan douchen, dus had al mijn toiletartikelen op zijn bed gelegd.  Uh ja, dit zijn er nog al wat....
Anyways, een paar minuten later stonden de vrienden van deze Engelse man er ook en vertelden lichtelijk jaloers te zijn, omdat zij geen leuke roomies hadden. Ja, toen waren we nog aardig. 

De jongen ging uit en wij naar bed. Het was een ongelooflijk luidruchtig hostel. De eerste keer dat ik wakker werd was toen "Roomie" de kamer in kwam en plompverloren het ziekenhuislicht aandeed en wat strompelend op het veel te hoge stapelbed klom. Ik viel vervolgens in slaap. Dit was voor Lotte niet het geval, want zij werd alle kanten heengeschut, omdat ze onder deze dronken Engelsman lag. (Nogmaals STAPELBED) Uurtje later werden we weer wakker, omdat het verdomd koud was. Onze roomie had de airco aangezet. Ons reisgenootje - die niet al te best Engels spreekt - probeerde onze roomie in het Nederlands met een Engels accent erop te wijzen, dat dit niet relaxt was. Oke, dat was dan wel weer grappig. Totdat zijn wekker om 0530uur ging en hij nog een uurtje bleef snoozen...

Dit mocht de pret niet drukken, want wij hebben een camper! Met een volle boodschappenkar, zijn wij vervolgens richting Port Douglas gereden. Wauw, wat een gave spot hadden wij. Tijd om onze camper even neer te zetten en een lekker eitje te bakken. Het ritje was wel even wennen, maar alles op 't gemak. Ookal zijn er wat sporen in de bermen achtergelaten: no worries mate! Men heeft hier veel meer geduld. Onze weg werd vervolgd naar Cape Tribulation. Dit is een plek in het regenwoud. Je hebt hier vele mooie strandjes, waar je lang niet altijd mag zwemmen i.v.m. gevaar voor krokodillen. Het regenwoud is een prachtige plek. We hebben een stuk gelopen, maar eigenlijk hadden wij een trip moeten boeken. Alles is hier alleen zo gigantisch duur. We zijn dan ook op eigen houtje verder gegaan en hebben geprobeerd om hotspots te vinden.


We moesten een hostel vinden met stroom. Toen we eenmaal een campingplek hadden gevonden, bleek er geen stroom te zijn. In verband met kostenbesparing is Lot in het busje blijven zitten. Tsja, je bent een backpacker of je bent 't niet. Even voor de duidelijkheid: je koopt een camper zodat je geen/minimale kosten hebt voor overnachtingen. 'S avonds hebben wij lekker risotto gemaakt, terwijl bijna alle andere backpackers aan de nudels zaten. Geen stroom in een regenwoud betekent spelletjesavond met zaklamp in de camper.

Een heftige tropische regenbui heeft ons gewekt. We zijn wat parken afgestruind wat we allemaal te prijzig vonden. Onze eindbestemming van deze dag was opnieuw Port Douglas. Je kan dit in 2 a 3 uur rijden, maar omdat je zoveel mooie plekjes hebt om te stoppen duurt t langer. We wilden graag met het thuisfront skypen, maar wifi is een drama. Alleen bij de bank of de Mac Donalds heb je gratis wifi. Dit verklaart de vele spel- en taalfouten in dit verslag en de reden waarom wij wellicht weinig laten horen.

Na een lekkere pastamaaltijd hebben we onze camper op een parkeerplaats van een hotel tussen twee grote bussen geparkeerd. Toen we 's nachts wat auto's hoorden stoppen waren wij toch alert voor Politie. 

Maandag hebben wij een wasje proberen te doen en guess what: regen.  Dit soort dagen zijn de ultieme testen om niet chagrijnig te worden en in mogelijkheden te blijven denken ipv in beperkingen. Je wordt er creatief van. Aangezien wij niet voor 220 dollar zijn gaan snorkelen, hebben wij onszelf een lekkere salade als lunch getrakteerd. Wij hebben ons reisplan van de komende weken grofweg uitgestippeld.  De oostkust is "the place to be", dus wij willen zo min mogelijk overslaan. 

Na nog een nacht op de parkeerplaats zijn wij dan ook doorgereden naar mission beach, via het binnenland om de watervallen in Milaa Milaa te bezoeken.

Vandaag hebben we eindelijk een echt dagje strand. Momenteel zijn wij aan het lunchen met een lekker wijntje om op onze jarige paps te proosten!  Cheers pap!

We rijden morgen verder naar Townsville. Houden jullie op de hoogte! Take care lieve mensen. X Lot en Nouk



NB: Fotos plaatsen is heel moeilijk ivm wifi.. vandaar veel op FB, sorry!